In een interview vertelt hij dat van niet-gelovige naar gelovige is gegaan. In Nederland zijn de mensen niet zo religieus. Maar toch heeft hij zich op latere leeftijd tot God bekeerd. Hij verteld in het interview dat het niet meer wordt meegegeven van thuis uit om christen te zijn. God was bij hen bij manier van spreken afgeschaft. Bij ons is dat dan niet het geval. Toen ik klein was werd het ons meegegeven. Ik ben gedoopt, ik deed mijn eerste en plechtige communie. Maar alles was precies van vanzelfsprekend. Ik dacht niet na over zou ik het wel of niet doen ik deed het gewoon. Ik werd niet verplicht van thuis uit, niet van op school. Toen deed je dat gewoon. Nu is dat anders kinderen denken daar meer over ik zie dat op mijn werkplekschool ook niet iedereen doet zijn communie. Je kiest dat gewoon zelf. Sanders had nooit de dwang om te geloven. Als puber zei hij dat god dood en niet relevant was.
Maar nu ziet hij het anders. God is wel relevant. God is belangrijk voor de verhouding tot mijzelf en dus tot de wereld. Dat zijn zijn woorden. Soms heb ik ook wel het gevoel dat religie belangrijk is. Mensen kunnen zo weten hoe je denkt of voelt. Hij vind God terug in muziek. Misschien is hij ook wel gelovig geworden omdat hij naar zijn vader op zoek is. God wordt ook wel de Vader genoemd.
God ziet hij ook als de liefde zoals vele. Maar de naam God uitspreken doet hij dan toch nog niet zoveel. Ook naar de kerk gaan deed hij niet zoveel maar zal hij proberen meer te doen. Zelf ga ik ook nauwelijks naar de kerk.
Hoe denken jullie over God? Ben jij gelovig of niet? Laat het mij gerust weten in de reacties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten