Joël de Ceulaer: De zin van het leven

De visie van Joël de Ceulaer over het leven. Joël is een interviewer en journalist. Hij schreef zelf een boek over veel gesprekken die hij heeft gehad. Het boek genaamd Homo Sapiens. Bij de vraag 'Heb je veel uit de gesprekken geleerd over het leven?'. Dan antwoort die 'nee, ik heb meer geleerd uit de geboorte van mijn dochter'. Hij zegt dat het niet goed is als je nadenkt over wat de zin van het leven is. Als je dat denkt dan weet je dat je niet zinvol bent want je denkt erover na. Daarbij heb ik het zelfde idee. Als je stilstaat over wat is zinvol in ons leven dan denk je te veel na. Doe gewoon zoals je wilt en dan zal je wel merken of je iets zinvol doet. Ik denk dat het nadenken er teveel aan is. 

Daarna worden er vragen gesteld over waarin hij gelooft. Hij zegt dat er twee soorten mensen zijn. De ene zijn de mensen die geloven in God en zeggen dat God de wereld heeft geschapen. De andere denken dat de aarde en alles er rond één absurde en kosmische grap is. Zelf denkt hij het laatste. Tot zijn 14de was hij bang van God. Hij was bang om naar de hel te gaan. Zelf heb ik dit ook gehad. Toen ik klein was, geloofde ik daar ook sterk in dat ik als ik stout was dan naar de hel zou gaan. Vanaf zijn 22 beseft hij dat iedereen naar zijn eigen wereldbeeld moet op zoek gaan. Zelf ondervind ik dat nu al dat iedereen zijn eigen beeld heeft over zaken. Dat niemand over alles hetzelfde denkt. 

Een vraag die hij zelf altijd stelt als hij een interview doet is 'Wat is uw wereldbeeld'. Zijn antwoord zelf daarop is 'ik geloof in de evolutietheorie'. Ik ben een darwinist. Hoe de wereld er is gekomen dat is niet onverklaarbaar. Maar hoe de mens hier is gekomen is wel verklaarbaar. Wat onze zin hier is, waarom we hier zijn is verklaarbaar. Ik denk daar ook wel zo over hoe de wereld er is gekomen zal niemand weten. Maar waarom wij hier zijn is volgens mij wel op één of andere manier te vinden. 

Op het einde van zijn boek schrijft hij dat we God niet mogen weggooien. God is een collectieve eigenschap. De manier waarop hij dat uitlegde vond ik heel mooi. Één hersencel is niet slim genoeg maar je volledige hersenen is wel slim genoeg. Één watermolecule is niet nat maar veel watermoleculen wel. Dat is het zelfde van de mens. We hebben elkaar nodig, samenleven is belangrijk.