In de les hebben we het hoofdstuk lijden gestart met dit filmpje. Het filmpje gaat over de liefde tussen twee mensen. Ze beginnen met te dansen tussen enkele monumenten die allemaal gevormd worden door mensen. Daarna komen de twee dansers in een hartje te staan. Ze trouwen en gaan op reis. Ze krijgen samen een kindje. Dan komt het stuk waar de man ten oorlog trekt. Waar hij dan ook sterft. Dit een prachtige voorstelling en het geeft mij dan ook zeker geraakt. Ik had het filmpje al gezien voor dat we het in de les zagen. De eerste keer dat ik het bekeek kreeg ik tranen in mijn ogen. Maar nu nog altijd het is zo mooi gedaan. Als je het filmpje bekijkt zie je dat heel wat mensen in het publiek wenen en ook de jury is van hun stuk geblazen. Ze kregen dan ook een terechte staande ovatie.
Jammer genoeg zijn deze verhalen ook echte waarheid. Er zijn veel mensen die mee helpen vechten om terug in vrede te komen met elkaar. Ik ging op zoek naar een passend artikel hierbij en dan kwam ik bij het artikel terecht over mannen die getuigen over de oorlog. Klik hier om naar het artikel en mijn mening te gaan over het artikel.
Laat zeker weten wat je denkt van het filmpje hierboven.
Dag sofie
BeantwoordenVerwijderenVoor eerst vind ik uw blog goed en overzichtelijk. Ik zal eerlijk zijn en heb er nu nog niet veel van gelezen. Maar video's spreken me meteen aan. Dat vind ik juist het pluspunt aan blogs. Daarom heb ik dit artikel genomen om er een reactie op te plaatsen.
Ten eerste vind ik die voorstelling van de Britse talentenschouw formidabel. Het is eens iets anders dan een groepje mensen die dansen, zou je denken, maar toch is een groepje mensen die onderling met elkaar dansen maar met een diepere inhoud. Of een inhoud waar mensen meteen iets bij denken. Waar ze meteen kunnen over oordelen wat goed is of niet. Het is een verhaal waarbij er eens een slachtoffer valt, een goede kennis / familielid.
Die was aan het strijden voor zijn rechten, zijn land ... In deze context "de oorlog"zal ik niet verder op in gaan,want dat ligt iets verder van mijn bed verwijderd.
Met dit filmpje kan je ook anders lijden, niet eerder naar de oorlog maar naar uw eigen samenleving. Een familielid die plotseling sterft, door ziekte, verkeersongeval.
Daarbij ziet u dat ieder van elk een kostbare kan verliezen door onschuld, agressie in de samenleving,...Jammer genoeg blijven mensen over , die zullen lijden onder het gemis van die persoon. Een gemis dat je niet kan beschrijven,die jaren duurt en blijft duren. Ook al neem je het leven positief op. Het gemis zal altijd blijven. Het lijden daarin tegen kan versoepelen, zo zie je het op het laatste fragment de moeder leert haar dochter al enkele danspasjes. Op die manier laat ze blijken dat ze samen gelukkig zijn en de liefde van de gemiste persoon doorgeven aan elkaar.
Ik ben blij dit filmpje nog eens te zien. Ook al kende ik dit filmpje al een tijdje, toch blijft er een krop achter in de keel na het kijken.
Dries W
Dag Dries (waarschijnlijk met het account van je zus),
VerwijderenDank je wel om reactie te geven op mijn blog.
Er staan heel wat video's in dus ik denk wel dat er enkele je zullen aanspreken. Ik ben blij dat je reactie wil geven op dit artikel.
Inderdaad de diepere inhoud is hier belangrijk en heeft ook vele mensen geraakt. Iedereen kan in het filmpje wel iets van zichzelf herkennen en dat is er ook mooi aan. Het is net zoals je zegt het moet niet lijden van de oorlog zijn maar het kan ook lijden van ziekte, verkeersongeluk,....
Iemand dierbaars verliezen is altijd moeilijk te verwerken. Maar zoals je zelf zegt het gemis zal blijven. Maar het lijden zal je kunnen wegdoen. Ik had het einde nog nooit zo bekeken als jij met de manier dat ze liefde van de gemiste persoon doorgeven. Het filmpje blijft pakkend of je het nu één keer of honderd keer bekijkt.