vrijdag 6 januari 2017

Wat ze je niet vertellen over oorlog: soldaten getuigen

Het artikel kan je hieronder vinden. Toen ik dit artikel las was ik eigenlijk gechoqueerd. Het gaat over de verschillende manieren van lijden.
Fysiek: het kind zonder benen die is fysiek aan het lijden. Het kind heeft over haar hele lichaam granaatsplinters en lijd van de pijn.
Psychisch: de soldaten zijn allemaal psychisch geraakt. De beelden van doden voor zich zal nooit meer verdwijnen. Er is ook een man die zegt dat hij de geur het ergste vond. De geur zal hij zich altijd blijven herinneren.
Materiaal: de mensen die in het oorlogsgebied wonen verliezen alles. De meeste moeten vluchten en alles achterlaten hun huis, hun bezit, hun materialen, ....
Sociaal: voor de soldaten is heel hun sociaal leven over hoop gehaald. Ze zijn hun vrouw/ man, kinderen, familie, vrienden, ... vaak voor een lange tijd niet meer. Het gemis dat ze dan ervaren moet verschrikkelijk zijn. Ze lijden op sociaal vlak.
Spirituele: ik denk dat het voor de mensen moeilijk is om te geloven dat alles  nog goed komt. Ze twijfelen of er wel nog vrede zal kunnen zijn.


Door: redactie
10/04/16 - 08u46  Bron: Reddit
© thinkstock.
De horror die soldaten te verwerken krijgen in een oorlog, is voor de gewone burger niet te vatten. Wat we zien in films lijkt totaal niet op wat er echt gebeurt in oorlogsgebied. Soldaten vertellen op Reddit over hoe het is om ten oorlog te trekken en over hoe hard de herinneringen nadien nazinderen.
De geur van oorlog

"Er is helemaal niets heldhaftigs aan, het is een tragedie die met je mee naar huis gaat."
"Niemand praat over de geur. De geur herinner ik me het best", vertelt een soldaat die zich op Reddit 'Gronk_Smoosh' noemt. "Je bekijkt films die oorlog tonen en je praat met mannen die er geweest zijn, maar je denkt nooit aan hoe oorlog ruikt. Tot je iemand in het hoofd moet schieten voor de eerste keer en de geur binnenkomt. Misschien is het de combinatie van bloed en de rook van een geweer, maar de geur deed me denken aan hoe je handen ruiken nadat je de ketting van een schommel hebt vastgehouden."

"Je kan je wekenlang niet wassen, je moet je eigen uitwerpselen en afval verbranden en de doden worden niet altijd deftig begraven. Oorlog stinkt echt."
Kinderen

"Je kan je niet voorbereiden op iemand die voor je ogen sterft."
Een andere soldaat getuigt over hoe kinderen lijden onder oorlog. 'FranzoseMitRose' noemt oorlog één grote tragedie: "Er is helemaal niets heldhaftigs aan, het is een tragedie die met je mee naar huis gaat."

De soldaat vertelt over hoe een meisje werd afgezet aan zijn kamp toen hij op wacht stond. "Haar benen waren weg en ze had granaatsplinters over haar hele lichaam. En toch leefde ze nog. Iemand had haar uit een taxi gezet en was weggereden. Je ziet de enorme schade en je wil helpen, maar je houdt afstand, omdat je je herinnert dat ze ooit een lijk vol explosieven hadden gestoken. Ze ademt en zegt iets onverstaanbaars."

"Iemand beveelt je om afstand te houden, maar je kan haar daar niet laten liggen. Je neemt haar op terwijl iemand blijft schreeuwen ze niet aan te raken. Ze bekijkt je met een onschuldig gezicht terwijl je haar naar de medische afdeling brengt. Je geeft haar af en wacht buiten. Je sergeant blijft tegen je schreeuwen, maar zijn woorden komen niet binnen."

"Later hoor je dat ze is gestorven."
"Sommigen vinden het iets te leuk"
"Je kan je niet voorbereiden op iemand die voor je ogen sterft", vertelt 'MacSteele13'. "Het is niet zoals Hollywood waar ze je nog iets belangrijks zeggen voor ze sterven. Ze wenen, roepen, ontlasten zich, smeken om te blijven leven, of erger, om te sterven."

"En het belangrijkste feit dat ze je niet vertellen over oorlog is dit: sommigen vinden het allemaal iets te leuk."

Lees de volledige Reddit-pagina HIER.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten