Verantwoordelijkheid van mensen ruimer dan enkel voor eigen leven?

De titel zegt het eigenlijk al zelf het is geen vraag maar het is een feit. De verantwoordelijkheid van de mensen is ruimer dan enkel voor zichzelf. Mensen moeten verantwoordelijkheid kunnen en willen opnemen. Dit kunnen ze bijvoorbeeld al doen door juiste keuzes te maken. 

In de les zagen we dat er 4 vormen van verantwoordelijkheid bestaan.

1ste vorm van verantwoordelijkheid: vrij en bewust

Dit is een vorm waarbij de persoon verantwoordelijk is voor zijn daden. Bijvoorbeeld als je iets gestolen hebt (wat al niet mag) dan moet je dat gaan aangeven dat je dat hebt gedaan. Je moet de straf of gevolgen die je dan krijgt opnemen en doen. Dus als iemand iets fout doet dan breng je niet enkel jezelf maar ook de andere in problemen. Het is belangrijk dat je daar bewust van wordt. 

2de vorm van verantwoordelijkheid: vrij en bewust niet doen wat je eigenlijk wel zou moeten doen

Hierbij heeft de persoon zelf niets verkeerd gedaan maar moet je toch mee verantwoordelijk zijn voor de gebeurtenis. Deze vorm is dat je vrij en bewust passief bent gebleven. Passief wil zeggen dat je niet doet dat je eigenlijk gewoon toekijkt. Vaak weet de persoon wel wat er is gebeurd maar grijpt die dan toch niet in. Terwijl de persoon dat wel had moeten doen.

Deze vorm kan al ernstige gevolgen hebben voor de andere. Ik heb al verhalen gehoord van mensen die een ongeval gezien hebben maar niet gaan helpen hebben. Dat is eigenlijk niet juist want het is je plicht om mee te gaan helpen. Meestal beweren die personen dat ze niets gezien hebben maar eigenlijk liegen ze. Ze doen dit soms om zichzelf te beschermen maar denken hierbij niet aan de ander.

3de vorm van verantwoordelijkheid: verantwoordelijkheid door betrokkenheid

De persoon heeft niets misdaan en heeft ook niets nagelaten maar toch is die schuldig of verantwoordelijk. Dat komt door de ander die wel iets misdaan heeft. De persoon die iets misdaan heeft weet niet dat hij andere mensen mee schuldig of verantwoordelijk laat zijn. Bijvoorbeeld als er iemand een misdaad doet. De ouders zijn niet op de hoogte maar toch zijn ze mee verantwoordelijk en kunnen ze mee opdraaien voor de gevolgen. Dus voor ik iets doe denk ik wel twee keer na over wat de gevolgen voor andere kunnen zijn. 

4de vorm van verantwoordelijkheid: appel van die ander en plicht hebben

De laatste vorm wordt gevormd door Emmanuel Levinas. Als we iemand zien in nood moeten we weten dat we moeten helpen. Het is onze plicht als mens om onze medemens te helpen ook al kennen we die niet. Denk maar een ongeval zien gebeuren je hebt de plicht om iemand te helpen maar sommige doen dat niet dan kom je terecht bij de 2de vorm van verantwoordelijkheid. Als je wel helpt behoor je tot de 4de vorm van verantwoordelijkheid. Ik weet nog toen ik klein was en ik ging met mijn mama naar de slager dat we voor ons iemand zagen op de grond liggen nadat hij omver was gereden. Mijn mama is verpleegster en ze vond het haar plicht om te gaan helpen. Ze hielp onmiddellijk en vroeg hoe de persoon heet. Er waren nog andere mensen die ook kwamen helpen. Er was iemand die de ziekenwagen belde iemand die het verkeer regelde. Al die mensen behoren tot deze groep ze zagen iets gebeuren en hielpen. 

Mijn besluit over verantwoordelijkheid en of het meer dan enkel voor jezelf is dat je altijd goed moet nadenken over wat je doet. Ik hoop dat ik niet de enige ben die besef dat wat je ook doet dat je de andere onbewust er mee in neemt. Je verantwoordelijkheid nemen vind ik één van de belangrijkste dingen en die een leerkracht zeker moet hebben.